Search This Blog

புதன், 25 ஜனவரி, 2012

பொங்கல் அன்று திருவாரூர் மக்கள் மனதில் மகிழ்ச்சி பொங்க வைத்த ஆன்மீகம் ஆனந்தம்

திருவாரூரில் உள்ள பலதரப்பட்ட மக்களுக்கும் பிரபல சொற்பொழிவாளர் சுகி.சிவத்தின் நேரடி உரையை கேட்கும் வாய்ப்பை திருவாரூரில் பூத்த ஆன்மீகம் ஆனந்தம் அமைப்பு ஏற்படுத்தி தந்தது.

நான்கு தொழிலதிபர்கள் சேர்ந்து வாக்கிங் போனால் அவர்களின் பேச்சு தங்களின் ஆரோக்கியத்தைப்பற்றியும், தொழில் வளர்ச்சியைப்பற்றியதாகவுமே அமைவதுதான் இயல்பு. திருவாரூரிலும் அப்படி நான்கு பேர் தங்கள் உடல் ஆரோக்கியத்துக்காக வாக்கிங் போக ஆரம்பித்தது மார்கழி மாதத்தின் அதிகாலையில் ஒவ்வொரு நாளும் ஆலய தரிசனம் என்று விரிவடைந்து அதனால் ஏற்பட்ட மனநிறைவை மற்றவர்களும் அடைய வேண்டும் என்ற பரந்த நோக்கத்தால்தான் ஆன்மீகம் ஆனந்தம் என்ற அமைப்பு உருவானது என்று இந்த அமைப்பு தோன்றிய வரலாறைக் கேட்கும்போதே சந்தோ­ஷமாகத்தான் இருக்கிறது.

ஆன்மீகம் ஆனந்தம் அமைப்பின் சார்பில் இதுவரை நடத்தப்பட்ட நிகழ்ச்சிகள்

2011ஆம் ஆண்டு ஆரம்பத்தில் ஆன்மீகம் ஆனந்தம் அமைப்பை ஏற்படுத்தி தொடக்க விழாவை திருவாரூர் ஏகேஎம் மண்டபத்தில் நடத்தினார்கள். அந்த விழாவில் கலந்து கொண்ட நல்ல உள்ளங்களை நினைத்து மகிழ்ச்சி அடைந்த அமைப்பினர் 2011ம் ஆண்டு ஜனவரி 15ம் தேதி அர்ச்சனா சத்தியமூர்த்தி, ஸ்ரீதரன் ஆகியோரின் ஆன்மீக சிறப்புரை, மார்ச் 19ஆம் தேதி தேச.மங்கையர்க்கரசியின் ஆன்மீக சொற்பொழிவு, ஏப்.22ம் தேதி சுவாமி வீரபத்ரானந்த மகராஜின் ஆன்மீக சொற்பொழிவு, ஜுன் 12ம் தேதி புலவர் ராமலிங்கத்தின் ஆன்மீக சிறப்புரை, ஜூலை 3ம் தேதி சுவாமி கமலாத்மானந்தர் மகராஜ், சென்னை வீரமணிகண்ணன் பக்தி பாமாலை கேசட் வெளியீடு, சொற்பொழிவு, ஆக.2ம் தேதி சாரதா நம்பி ஆரூரன் ஆன்மீக ஆனந்த பேருரை, அக்.15ம் தேதி இளம்பிறை மணிமாறனின் ஆன்மீக சொற்பொழிவு ஆகியவற்றை நடத்தியிருக்கிறார்கள்.

வெகுவிரைவாக ஓராண்டு நிறைவடையும் சூழலில் சுகி.சிவம் அவர்களின் சொற்பொழிவை தை மாதம் முதல் நாள், ஏ.கே.எம் திருமண அரங்கில் ஏற்பாடு செய்திருப்பதாக அமைப்பின் செயலாளர் கே.ரெத்தினவேலு மார்கழி மாத தொடக்கத்தில் சொன்னபோது அந்த இடம் பத்தாதே. தியாகராஜசுவாமி கோயில் பிரகாரத்தில் நடத்தினால்தானே சுகி.சிவத்தின் பேச்சைக்கேட்கப்போகும் மக்கள் வெள்ளத்திற்கு சரியாக இருக்கும் என்று நினைத்துக்கொண்டேன். ஆனால் அதை அவரிடம் கூறவில்லை.

ஏன் என்றால் இதைப்பற்றி நாம் ஆலோசனை சொல்லத் தேவை இருக்காது என்றுதான் நினைத்தேன். அந்த அளவுக்கு ஒவ்வொரு நிகழ்ச்சியையும் முறையாக திட்டமிட்டு சிறப்பாகவே நடத்தி வருகிறார்கள். நான் நினைத்தது போலவே திருவாரூர் பெரிய கோயிலின் கமலாம்பாள் சன்னதிக்கு எதிரிலேயே சொற்பொழிவுக்கான இடமாக தேர்வு செய்தார்கள். அவர்கள் நினைத்ததை திருவாரூர் மக்களும் மெய்ப்பித்துவிட்டார்கள். ஆம். ஏற்கனவே திட்டமிட்டபடி திருமண மண்டபத்திலேயே விழா நடைபெற்றிருந்தால் பாதி மக்கள் வெள்ளத்திற்கு கூட அந்த இடம் பத்தாமல் போயிருக்கும். பிரமாண்டமான மக்கள் வெள்ளத்தை பிரமாண்டமான கோயில் பிரகாரம் சிந்தாமல் சிதறாமல் உள்வாங்கிக்கொண்டது.

சுகி.சிவத்தின் பேச்சுக்கு அவ்வளவு ஈர்ப்பு இருக்கக் காரணமே அவரது எளிமையான கருத்துக்கள்தான். மிகவும் சிம்பிளாக ஆரோக்கியம் - ஆன்மீகம் - ஆனந்தம் ஆகியவற்றுக்கு வழியைக் கூறிவிட்டார்.

ஆன்மீகத்தின் பேரில் உடலை பட்டினி போடாமல் இருந்தால் ஆரோக்கியம் வரும். ஆரோக்கியம் இருந்தால் ஆன்மீகத்தில் தன்னை மறந்து ஈடுபாடு வரும். அதில் ஈடுபாடு அதிகமானால் பிரச்சனைகளை வெகு எளிதாக சமாளித்து கடந்து செல்லும் மன நிலை உருவாகும். மன நிலை சமன்பட்டாலே ஆனந்தம்தான். எனக்கு புரிந்த வரையில் என் பார்வையில் சுகி.சிவம் சொல்ல வந்த இதுதான் அவர் ஆற்றிய சொற்பொழிவின் சாரம்சம்.

சொல்லின் செல்வர்-கலைமாமணி-திரு.சுகி.சிவம் அவர்களின் சிறப்பு சொற்பொழிவில் முக்கிய துளிகள்:

மராட்டிய மாமன்னன் சத்ரபதி சிவாஜி ஒரு முறை, எவ்வளவு பேருக்கு நான் அன்னதானம் செய்கிறேன் என்று நினைத்து கர்வமடைந்தாராம். அவரின் குரு ஒரு பாறையை உடைக்கச்சொன்னாராம். அந்த பாறைக்குள் ஒரு தேரையும், சிறிது நீரும் இருந்திருக்கிறது. இந்த தேரைக்கும் நீதான் உணவு படைத்தாயா என்று குரு கேட்டதும் சிவாஜியின் தான் என்ற அகந்தை அழிந்தது.

பொங்கல் என்பதே நன்றி செலுத்தும் விழாதான். ஒருவரிடம் பேனா கடன் வாங்கினாலே திரும்ப கொடுக்கும் போது (எல்லாரும் திருப்பி கொடுப்பதில்லை) நன்றி கூறுகிறோம். நாம் இப்போது உண்ணும் உணவை உருவாக்க காரணமான சூரியனுக்கும், அதற்கு உதவிய கால்நடைகளுக்கும் நன்றி சொல்லும் விழாதான் பொங்கல். இந்த தகவல் நகர வாசிகளாக இருக்கும் பலருக்கு தெரிந்திருக்க நியாயமில்லை. (எனக்கும் இதுவரை தெரியாது).

கடவுள் குடியிருக்கும் வீடு என்பது உடம்பு. அதை விரதம், வேண்டுதல் என்ற பெயரில் துன்புறுத்துவது பாவம். நம் பிள்ளைகள் பட்டினி கிடந்தாலோ, உடலில் காயம் ஏற்படுத்திக்கொண்டாலோ அதை நாம் விரும்புவதில்லை. நாம் அனைவரும் கடவுளின் குழந்தைகள். நாம் நம்மை வருத்திக்கொண்டால் அது எப்படி கடவுளுக்கு மகிழ்ச்சியைத்தரும்? மனித உடம்பைப்போன்ற ஒரு இயந்திரத்தை எத்தனை கோடி செலவு செய்தும் உருவாக்க முடியவில்லை. அத்தனை மதிப்பு மிக்க உடலை கடவுள் நமக்கு சும்மா கொடுக்காமல் 5 கோடிரூபாய் டெப்பாசிட் வாங்கிக்கொண்டு கொடுத்திருந்தால் ஒழுங்காக பராமரிப்போமோ என்னவோ.

முதலில் அன்னத்தை மனிதன் உண்கிறான். பிறகு அன்னம் மனிதனை உண்கிறது. -இது உண்மைதான். அந்த நேரத்துக்கு காப்பி குடிக்கலைன்னா தலையே வெடிச்சுடும் என்று கூறும் வழக்கம் எவ்வளவோ பேருக்கு உண்டு.

பள்ளிகளில் உடற்பயிற்சி வகுப்பு என்பதே மற்ற ஆசிரியர்கள் பங்கு போடத்தான் இருக்கிறது. கணக்கு, அறிவியல், ஆங்கிலம் என்று அத்தனை ஆசிரியர்களும் மொத்தமாக குறிவைப்பது உடற்பயிற்சி வகுப்புகளைத்தான். உடற்பயிற்சி, விளையாட்டு போன்றவற்றில் ஈடுபட்டு உடலில் சேரும்சக்தி நியாயமாக செலவழிக்கப்பட்டால் அந்த குழந்தைகளின் மற்ற சேட்டைகள் குறையும். பாடம் மட்டும் கேட்கும் குழந்தைகள் சிடுமூஞ்சிகளாகத்தான் இருப்பார்கள். உங்கள் மகன் அறிவாளியாக இல்லாமல் போனால் நஷ்டம் இல்லை. அவன் ஏதாவது செய்து பிழைத்துக்கொள்வான். ஆனால் நோயாளியாக இருந்தால் கஷ்டம்.

கிராமத்து ஆசாமி ஒருவர் முதன்முதலில் கிரிக்கெட் பார்க்கும்போது, அவன்தான் பந்து வேணாம் வேணாம்னு சொல்லி அடிக்கிறானே. அப்புறம் ஏன் இவன் திரும்ப திரும்ப போடுறான்? என்று கேட்டாராம்.இப்போது வழக்கம்போல் இந்திய கிரிக்கெட் அணி ஆஸ்திரேலியாவில் உதை வாங்குவதை வைத்தும் நகைச்சுவையாக சில வார்த்தைகள் பேசினார் சுகி.சிவம்.

ஒருவன் நல்லதை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு செய்துவிட்டால் எங்கும் எதிலும் கற்றுக்கொள்ளலாம். கிரிக்கெட்டில் பேட்ஸ்மேனை நோக்கி போடப்படும் ஒவ்வொரு பந்தும் அவனை அவுட் செய்யத்தான். அந்த பந்தை விளாசி போர், சிக்ஸ் என்று அடிப்பது பேட்ஸ்மேனின் சாமர்த்தியம். வாழ்க்கையும் இப்படித்தான். நம்மைச் சுற்றி உள்ளவர்கள் நம்மை அவுட்டாக்கத்தான் பார்ப்பார்கள். அந்த முயற்சிகளை சாதனையாக மாற்றுவதுதான் நம் திறமை.

கிரிக்கெட்டில் ஒருவனை அவுட்டாக்க 11 பேர் முயற்சிப்பார்கள். வாழ்க்கையும் அப்படியே. நாம் அவுட்டாகி விட்டால் கூடியிருக்கும் 10ஆயிரம் பேர் கை தட்டுவார்கள். அதே சமயம் நாம் அந்த பந்தில் போர் அல்லது சிக்ஸ் அடித்தாலும் அவர்கள் கைதட்டுவார்கள். உலகம் நாம் வாழ்ந்தாலும் பேசும், தாழ்ந்தாலும் ஏசும்.

வயிறு என்ன குப்பைத்தொட்டியா?

பெண்களிடம் ஒரு கெட்டபழக்கம் உண்டு. விரதம், அது இது என்று காரணம் சொல்லி நாள்கணக்கில் சாப்பிடாமல் கூட இருந்துவிடுவார்கள். அதேசமயம் மீதமாகிவிடும் சாப்பாட்டை குப்பைத்தொட்டியில் போடுவதற்கு பதிலாக தன் வயிற்றுக்குள் போட்டு அடைக்கும் வேலையையும் கச்சிதமாக செய்வார்கள். கேட்டால், விலைவாசி இருக்குற நிலைமையில எப்படி கீழே கொட்டுறது? என்று நமக்கே எதிர்கேள்வி வரும். இப்படி உடம்பைப் படுத்தும் காரணத்தால் வீணாகிவிடும் என்று நினைத்த சாப்பாட்டின் மதிப்பை விட பல மடங்கு மருத்துவத்துக்காக செலவழிக்க நேரிடுவதை உணருவதே இல்லை.

இந்திய கலாச்சாரப்படி ஒரு நாளைக்கு 3 வேளையாக உணவை சாப்பிடுவதில் எனக்கு உடன்பாடு கிடையாது. இந்த வி­ஷயத்தில் சீனர்களைப்போல் ஆறு வேளையாக பிரித்து சாப்பிடுவதுதான் ஆரோக்கியத்துக்கு நல்லது. சர்க்கரை அளவு கூடுதலாக உள்ளவர்களை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பிரித்து சாப்பிடுமாறு மருத்துவர்கள் அறிவுறுத்துவார்கள். இப்படி கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பிரித்து சாப்பிட்டால் உடலின் ஜீரண உறுப்புகளுக்கு வேலை சுலபமாக இருக்கும்.

இந்த உலகில் சந்தோ­மாக இருப்பவன் யார்? குறைந்த பட்ச துக்கம் உள்ளவனே ஆனந்தமானவன். ஏனென்றால் யாருமே துக்கம் இல்லாமல் இருக்க முடியாது.

சுகி.சிவம் இன்னும் ஏராளமாக பேசினார். அவ்வளவும் நம் வாழ்க்கையை சிக்கலில்லாமல் சுலபமாக்கக்கூடியவை.

உதாரணமாக கணவன் மனைவிக்குள் பிரச்சனை வராமல் இருக்கவேண்டும் என்றால் கணவன் தன் தாயோடு மனைவியை ஒப்பிடக்கூடாது. மனைவி தன் தந்தையுடன் கணவனை ஒப்பிடக்கூடாது. இது மிகச் சுலபமான சந்தோ­த்திற்கு வழி என்றார். உண்மைதான். இதுபோன்ற கவுன்சிலிங் தருவதற்கு சென்னை போன்ற பெரு நகரங்களில் ஆயிரக்கணக்கில் கட்டணம் வசூலிக்கிறார்கள். ஆனால் திருவாரூர் மக்களுக்கு இவை இலவசமாக கிடைக்கட்டும் என்று ஆன்மீகம் ஆனந்தம் அமைப்பினர் இந்த பேச்சுக்கு ஏற்பாடு செய்திருக்கிறார்கள் என்றார்.

இப்படி ஒரு சிறப்பான சொற்பொழிவை ஆற்றிய ஆன்மீகச்செம்மல் சுகி.சுவத்திற்கும், விழாவுக்கு ஏற்பாடு செய்த ஆன்மீகம் ஆனந்தம் அமைப்பினருக்கும் இந்த பேச்சைக் கேட்ட மக்கள் மானசீகமாக நன்றி சொல்லியிருப்பார்கள்.

********************************
ஆன்மீகம் ஆனந்தம் அமைப்பின் 2-ஆம் ஆண்டு துவக்க விழாவை ஒட்டி 40பக்க ஆன்மீக சிறப்பிதழ் ஒன்றை வெளியிட்டிருந்தார்கள். இதை வழக்கமாக திருவாரூரைப்பற்றி இடம்பெறும் செய்திகளைத் தவிர்த்து அதிகம் பேர் அறியாத தகவல்களுடன் உருவாக்கியிருப்பது சிறப்பு.

ஞாயிறு, 15 ஜனவரி, 2012

தை பிறந்தால் வழி பிறக்கும் சரி...சைக்கிள் பிறக்குமா?

திருவாரூர் தியாகராஜசுவாமி ஆலயத்தில் சுகி.சிவம்

இந்த பதிவில் சாதாரண புலம்பல்கள்தான் அதிகம் இருக்கும். சாரி பார் த டிஸ்டபன்ஸ்.

கல்கி பத்திரிகைக்கு 12 ஆண்டுகளாக சிறுகதைப்போட்டிக்கு கதைகள அனுப்பி வருகிறேன். அதில் என்னுடைய ஒருசில வாசகர்கடிதங்கள் பிரசுரமானதோடு சரி. கல்கியில் 2011ஆம் ஆண்டு தீபாவளி தமாக்கா என்று தலைப்பிட்டு பல்சுவை போட்டிகளை நடத்தினார்கள்.

போட்டி பற்றிய அறிவிப்புகளப் படித்ததும் முதலில் மலைப்பாகத்தான் இருந்தது. பிறகு கம்ப்யூட்டர் பரிசு, சைக்கிள் பரிசு ஆகிய இரண்டில் மட்டும் கலந்து கொள்வது என்று முடிவு செய்து அதற்கான தயாரிப்பில் இறங்கினேன். கம்ப்யூட்டருக்கான பரிசுப்போட்டிதான் சற்று சவாலாக இருந்தது. அதில் விமர்சனம், கருத்துக்கள பவர்பாயிண்ட் பிரசன்டேஷனாக கேட்டிருந்தார்கள். எனக்கு அது வரை பவர்பாயிண்ட் பற்றி எதுவுமே தெரியாது.

அதைப்பற்றி அறிந்து கொள்வதில் கவனம் செலுத்தியதால் அதற்கான படைப்புகளில் கவனம் செலுத்த இயலவில்லை. தனியாக ஜாப் டைப்பிங் சென்டர் வைத்திருப்பதால் அந்த வேலைப்பளு, ஒரு நாளைக்கு மின்சாரம் இருக்கும் 18 மணி நேரத்தில் தூக்கம், சாப்பாடு, குளியல், கோயிலில் சாமி தரிசனம், அலுவலகப்பணி என்று போனது போக மீதம் உள்ள நேரத்தில் அவசரமாக தயார் செய்து அனுப்பிய படைப்புக்களில் எங்கள் தெருவில் உள்ள கோயில் பற்றிய எனது அனுபவத்தை மிகவும் சிம்பிளாக உள்ளது உள்ளபடி எழுதியது எனக்கு சைக்கிள் பரிசை வாங்கித்தந்துள்ளது.

அந்த சைக்கிள் பரிசு கிடைத்த விவரம் தெரிந்ததும் புது சைக்கிளை ஒரு நாள், பழைய சைக்கிள் ஒரு நாள் என்று மாற்றி மாற்றி ஓட்ட வேண்டும் என்று நினைத்தேன். அந்த நேரம் சரியில்லை என்று நினைக்கிறேன். என்னுடைய காலாக எனக்கு உழைத்த சைக்கிளின் (அந்த சைக்கிளின் பிறந்த தேதி: 08.09.1995) கைப்பிடி துருப்பிடித்து முறிந்து விட்டது.

அந்த கட்டுரை 22.01.2012 தேதியிட்ட கல்கியில் பிரசுரம் ஆகியுள்ளது. எங்கள் தெருவில் உள்ள பிள்ளையார் கோவிலின் மடப்பள்ளியை ஒருவர் ஆக்கிரமித்து இருந்ததால் திருப்பணி தடைபட்டிருந்தது. அந்த ஆக்கிரமிப்பு சட்ட விதிகளின்படி நகராட்சி அதிகாரிகளால் விரைவில் அகற்றப்பட்டு சீக்கிரத்தில் குடமுழுக்கு நடைபெற வேண்டும் என்பதே எங்கள் பிரார்த்தனை என்று கட்டுரையின் இறுதியில் குறிப்பிட்டிருந்தேன். அந்த கட்டுரை பிரசுரமான இதழ் கடைக்கு வந்த தேதி 14.1.2012 போகிப்பண்டிகை. ஆனால் 12.1.2012 விவேகானந்தர் பிறந்த நாள் அன்று ஆக்கிரமிப்பாளரே கடையை காலி செய்து கொண்டுவிட்டார்.

போகும்போது கோவில் பராமரிப்பு செலவைக் குறைக்க நினைத்தாரோ என்னவோ. சங்கடஹர சதுர்த்தி அன்று கோவிலில் விளக்கு எரியக்கூடாது என்ற நல்ல எண்ணத்தில் மீட்டர் போர்டில் ப்யூஸ் கேரியரைப் பிடுங்கி எடுத்துச் சென்றதுடன், மெயின் பாக்ஸ்ஐ சிதைத்து தொங்கவிட்டுவிட்டார்.

ஆனால் 10 நிமிடத்தில் வேறு ஒரு மாற்று ஏற்பாடு மூலம் ஆலயத்தில் மின் விளக்கை எரியச் செய்யும் வேலையை பிள்ளையார் என் மூலமாக நிறைவேற்றிக்கொண்டது போல் தெரிகிறது.

ஏற்கனவே 2009ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 6ஆம் தேதியும் சங்கடஹர சதுர்த்திதான். அன்றுதான் கோவில் மண்டபத்திற்கான பில்லர் போட இடம் போதவில்லை என்று காவல்நிலையத்தில் நாங்கள் புகார் செய்தோம். அப்போது காவல்துறை ஆய்வாளரின் அறிவுரையின் பேரில் ஆக்கிரமிப்பாளரே பாதி கடையை இடித்துக்கொண்டார்.

இப்போது 2012லும் ஒரு சங்கடஹர சதுர்த்தி நாள் அன்றே அவரது முழு ஆக்கிரமிப்பையும் அகற்றிக் கொண்டார். எல்லாம் பிள்ளையார் செயல் என்றே நம்புகிறோம்.

இந்த கட்டுரை வெளிவந்த கல்கி இதழின் அட்டைப்படத்தில் நண்பன் படத்தின் ஸ்டில் இடம்பெற்றிருந்தது. நான் 7ஆம் வகுப்பு படிக்கும்போது வெளியான ஜென்டில்மேன் படத்தைப் பார்த்ததுமே இயக்குனர் ஷங்கரை எனக்கு ரொம்பவும் பிடித்து விட்டது. அவர் ரீமேக்கிய நண்பன் படத்தின் கலர் ஃபுல் (ராமராஜன் கலர்?) ஸ்டில்லுடன் கல்கி இதழ் வெளிவந்தது மனதுக்கு கூடுதல் சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது என்று சொல்லலாம்.

நண்பன் படம் திருவாரூரில் இரண்டு தியேட்டர்களில் வெளியாகியுள்ளது. திருவாரூரில் ஒரு தியேட்டருக்கே சரியாக கூட்டம் வருவதில்லை. நண்பன் படத்தை வெளியிடுபவர்கள் ஒன்றில் மட்டும் வெளியிட்டிருக்கலாம். அப்படி செய்திருந்தால் கொள்ளைக்காரன் திருவாரூரில் ரிலீசாக வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கும். இந்த மூன்று நாட்கள் விடுமுறையின்போது ஒரு சிறிய பட்ஜெட் படம் (நண்பனுடன் ஒப்பிடும் போது சிறிய பட்ஜெட் என்று தாராளமாக சொல்லலாம்.) ஓரளவு வசூல் செய்யும் உரிமையை தடுத்துவிட்டார்கள் என்றே சொல்லலாம்.

சினிமாக்காரர்கள சிறிய பட்ஜெட் சினிமாக்கள காலி செய்துவிட்டு திருட்டு விசிடி, கேளிக்கை வரியால் அழிந்து கொண்டிருக்கிறது என்று கூப்பாடு போடுவதையும் வழக்கமாக கொண்டிருக்கிறார்கள். தைலம்மை தியேட்டர் வாசலில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் நண்பன் பட பிளக்ஸ் போர்டை பார்த்ததும் என் நினைவுகள் 20 ஆண்டுகள் பின்னோக்கி சென்றுவிட்டது.

அப்போதெல்லாம் பெரிய ஹீரோக்கள் நடித்தபடம் அல்லது பொங்கல், தீபாவளிக்கு ரிலீசாகும் படங்களுக்கு மட்டுமே துணி பேனர்கள் வரும். தியேட்டர் வாசலில் அதைப் பார்க்கும் போதே என்னால் ஆச்சர்யம் தாங்க முடியாது. உருவம் அப்படியே அசலாக போஸ்டரில் இருந்தாலும் துணி பேனரில் ரஜினி மாதிரியோ, மீனா மாதிரியோ இருக்கும் உருவத்தை பார்த்து இதை வரைய எவ்வளவு கஷ்டப்படுறாங்களா என்று நினைப்பேன். மேலும் திருச்சி ஏரியாவில் 10 தியேட்டரில் படம் ரிலீசாகிறதே. அத்தனை ஊருக்கும் பேனர் வரைஞ்சு அனுப்புறதுன்னா எத்தனை நாளைக்கு முன்னாலயே வரைய ஆரப்பாங்க என்றெல்லாம் என்னை நானே கேட்டுக்கொண்டதுண்டு. அந்த பேனர்களில் போஸ்டருடன் ஒட்டும் தியேட்டர்பெயர் கொண்ட ஸ்லிப்புகள ஒட்டி வைப்பார்கள். தீபாவளி, பொங்கல் சமயங்களில் 30 இன்ச் உயரம், 40 இன்ச் அகலத்தில் லித்தோ போஸ்டர்கள் திடீரென முளைக்கும்.

ஆனால் இப்போது ஒரே நாள் இரவில் 100 அல்லது 200 அடி நீளமுள்ள பிளக்ஸ் போர்டுகளக்கூட மெஷின்கள் அலட்சியமாக பிரிண்ட் செய்து தள்ளி விடுகின்றன. அதுதான் படத்தின் ஸ்டில்லுடனே தைலம்மையின் பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள் என்று பிளக்ஸ் போர்டு வைக்க முடிகிறது. டெக்னாலஜி வளர்ச்சி நல்ல விஷயம்தான். ஆனால் துணி பேனரில் வரைந்து கொண்டிருந்தவர்களில் எத்தனை பேர் கம்ப்யூட்டர் டிசைன் கற்றுக்கொண்டு வளர்ச்சியடைந்திருப்பார்கள்?

விவசாயம், ஓவியம் என்று பல துறைகளிலும் தொழில்நுட்பப் புரட்சி வந்து பலரை வாழ வைத்துக்கொண்டிருக்கிறது. உயர்த்தியும் விட்டிருக்கிறது. ஆனால் எவ்வளவு பேரை முகவரி இல்லாமல் ஆக்கியிருக்கும் என்று யாருக்கும் தெரியாது.

காலத்தின் வேகத்தில் பலர் காணாமல் போய்க்கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் வேகமான இந்த உலகத்தில் தடுக்கி விழுந்தவனை தூக்க ஒருவன் முயற்சித்தால் அவனையும் சேர்த்து சமாதியாக்கிவிட்டு ஓடத்தான் பின்னால் வருபவர்கள் முயற்சிக்கிறார்கள். அதையும் சமாளித்து கீழே விழுந்தவனையும் காப்பாற்றி, தானும் சேர்ந்து ஓடுவதற்கு நாம் முயற்சிக்க வேண்டும்.


திருவாரூரில் சில தொழில்அதிபர்கள் சேர்ந்து ஆன்மீகம் ஆனந்தம் என்ற குழுவாக செயல்பட்டு வருகிறார்கள். திருவாரூர் நகரிலும் அதனைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளிலும் சில கோயில்களில் வழிபாடு, சொற்பொழிவு நிகழ்ச்சி என்று பல காரியங்கள செய்து வருகிறார்கள். இந்த பொங்கலுடன் ஓராண்டு நிறைவு பெறும் நேரத்தில் இன்று 15.1.2012 அன்று திருவாரூர் தியாகராஜசுவாமி ஆலயத்தில் சுகி.சிவம் சொற்பொழிவுக்கு ஏற்பாடு செய்துள்ளனர்.

மாலை 6.01 என்று நேரம் குறிப்பிட்டிருக்கின்றனர். இந்த நிகழ்ச்சி குறித்து திருவாரூர் நகர் முழுவதும் பெரிய அளவில் விளம்பரம் செய்யப்பட்டுள்ளது.

ஞாயிறு, 1 ஜனவரி, 2012

2012ல விலைவாசி உயர்வை சமாளிப்பது எப்படி?

அனைவருக்கும் புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்

நீ ஒருவர் மீது குற்றம் சொல்லி விரலை நீட்டும்போது மற்ற நான்கு விரல்கள் உன்னைத்தான் நோக்கும் என்று சொல்வார்கள். அது போல் விலைவாசி நம்மை கசக்கிப்பிழியும் நேரத்தில் அரசையும் சமூகத்தையும் குறை சொல்லும் முன்பு சுயக்கட்டுப்பாட்டுடன் சில விஷ­யங்களை கவனிக்க வேண்டும்.

தமிழகத்தின் மின் தேவையில் கிட்டத்தட்ட இருபத்தைந்து சதவீத மின்சாரம் பற்றாக்குறையாக உள்ளது என்று சொல்கிறார்கள். குளிர்காலத்திலேயே இந்த கதி. ஏப்ரல், 'மே'யிலே என்ன கதியோ. வளர்ந்த சில நாடுகளில் 5 முதல் 7 சதவீதம் வரை மட்டுமே மின்சாரத்தை விநியோகத்துக்காக கம்பி வழியே கொண்டு செல்லும்போது இழப்பு ஏற்படுகிறது என்று சொல்கிறார்கள். ஆனால் நம் நாட்டில் சொல்லப்படும் கணக்கு 40 சதவீதம் வரை. திருட்டு மின்சாரமும் உள்ளடக்கிய கணக்காக இது இருக்கலாம்.

இந்த இழப்பை 20 சதவீதம் என்ற அளவிற்கு குறைத்தாலே பாதி பற்றாக்குறை பறந்தோடிவிடுமே. அடுத்து தெருவிளக்கு, அரசு அலுவலக வளாகம் என்று எந்த அளவு சாத்தியமோ அந்த அளவிற்கு சோலார் சக்தியில் இயங்கும் விளக்குகளை அமைத்தால் எவ்வளவோ மின்சாரம் மிச்சம். எது எதையோ இலவசமாக கொடுப்பவர்கள் ஆண்டுக்கு 4 சிஎப்எல் பல்ப் - களை இலவசமாக கொடுக்கலாம். அல்லது சலுகை விலையில் கொடுக்கலாம். அடுத்து தொகுப்பு வீடுகளுக்கு இலவச மின்சாரம். இது நடுத்தர வர்க்க மக்களை வஞ்சிக்கும் செயல். உண்மையில் மின் கட்டணம் செலுத்த வசதியே இல்லாதவர்களுக்கு இப்படி இலவச மின்சாரம் கொடுத்தால் நியாயமாக ஒரு நாளைக்கு ஒரு யூனிட் போதும். அதற்கு மேல் நுகர்பவர்கள் நிச்சயமாக ஏழைகளாக இருக்கப்போவதில்லை. இப்படி ஒரு விளக்குக்காக கொடுக்கப்படும் வீடுகளில் ஏ/சியைத்தவிர அனைத்தும் இருக்கின்றன. ஆனால் ஓட்டுக்காக இப்படி இலவச மின்சாரத்தை கொடுத்து ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதி மக்கள்மீதே அனைத்து சுமைகளையும் ஏற்றுகிறார்கள்.

இப்போது இருக்கும் அனைத்து அரசுப்பள்ளிகளையும் போதிய கட்டமைப்பு வசதிகளுடன் சரியான எண்ணிக்கையில் ஆசிரியர்களை நியமித்து இயங்கச் செய்தால் பஸ் பாஸ் பெறும் மாணவர்களின் எண்ணிக்கை மிக மிக குறைவாகத்தான் இருக்கும்.

நான்குவழிச்சாலைகளுக்கு லட்சக்கணக்கான மக்களிடம் இருந்து நிலத்தை கையகப்படுத்தும் அரசால் சென்னை முதல் கன்னியாகுமரி வரை இரட்டை ரயில் பாதைகளுக்கு ஏற்பாடு செய்வதில் என்ன கஷ்டமோ தெரியவில்லை. அது சரி. 4 வழிப்பாதை என்று சொல்லி ஒரே நாளில் ஒரு கோடி ரூபாய் கூட சுங்கம் வசூலிக்கலாம். ஆயிரக்கணக்கில் ஆம்னி பஸ்களை இயக்கி மக்களை சுரண்டலாம். இரட்டை ரயில் பாதை அமைந்து விட்டால் இதற்கெல்லாம் வழி இருக்காதே. (இதனால் பலர் வேலையிழக்கக்கூடும் என்று சொல்லாதீர்கள். சில பெரு முதலைகள் அதாவது அரசியல்வாதிகள் உள்ளிட்ட சிலர் மட்டுமே இன்னும் 10 தலைமுறைக்கு சொத்து சேர்க்க இந்த 4 வழிப்பாதைகள் அதிகம் உதவி செய்கின்றன.)

திருட்டு விசிடி டாட் காம் என்று இணையதளமே இருக்கிறது. அந்த அளவுக்கு இணைய தளங்களால் சினிமா சீரழிந்து வருகிறது என்று சொல்கிறார்கள். அது ஒரு புறம் இருந்தாலும் முக்கியமாக ஒரு எதிரி சினிமாவுக்குள்ளேயே இருப்பதாகத்தான் எனக்கு தோன்றுகிறது. ஏற்கனவே இருக்கும் இரண்டு கதாநாயகிகள் போதாது என்று இன்னும் இரண்டு பேரை வெளிநாட்டுக்கு அழைத்துச் சென்று பல லட்சம் செலவு செய்து பாடலை படமாக்கி அதை எண்ட் டைட்டிலுக்காக சேர்க்கும் அளவுக்கு சிக்கன சிகாமணிகள் தமிழ் சினிமாவில் இருக்கிறார்கள். இவர்கள் போதாதா சினிமாவை அழிப்பதற்கு.

பெரிய ஹீரோக்களுக்கு கோடிக்கணக்கில் சம்பளம் என்று சொல்கிறார்கள். ஆனால் சாதாரண டெக்னீஷியனுக்கு ஷூட்டிங் நாட்களில் சாப்பாடு கிடைத்தால் பெரிய வி­ஷயம். அந்த அளவுக்கு கொடுமைப்படுத்துவதும் நடக்கிறது. இது நமக்கு தேவையில்லை. ஆனால் பொதுமக்கள் கொஞ்சம் உஷாராகி விட்டதன் அடையாளம்தான் எந்த படமும் ஒரு வாரத்துக்கு மேல் தியேட்டரில் தங்காமல் எஸ்கேப்பாகிக்கொண்டிருக்கிறது. தமிழ்நாட்டில் இன்னும் பல கோடிப்பேருக்கு மாத வருமானமே 3 ஆயிரத்திலிருந்து 6 ஆயிரம் ரூபாய்வரைதான் என்பதை இவர்கள் மறந்து விட்டார்கள் போலிருக்கிறது. அதனால்தான் திருவாரூர் போன்ற சின்ன ஊர்களிலேயே ஒரு டிக்கட் 100 ரூபாய்க்கு விற்கிறது. 4 பேர் கொண்ட ஒரு குடும்பம் படம் பார்க்க தியேட்டருக்கு சென்றால் 500 ரூபாய் காலி. ஆத்தாடி...அந்த காசு இருந்தா ஒரு 4 நாளைக்கு குழம்பு வைக்கலாம் என்று நிறைய மக்கள் நினைக்கிறார்கள்.

இருசக்கர வாகனத்தை பயன்படுத்துதல், கேஸ் பயன்பாடு, மின்சாதனங்களை பயன்படுத்துவதில் ஒழுங்குமுறை என்று நாம் சிக்கனமாக இருந்தாலே பாதி கஷ்டத்திலிருந்து தப்பி விடலாம்.

பாத்திரம் ஓட்டையாக இருந்தால் இமயமலை முழுவதும் உருகி ஓடினால் கூட அது நிறையாது என்பதை புரிந்து கொண்டால் சரி.

பற்றாக்குறை என்றால் வருமானத்தை பெருக்கு அல்லது செலவை சுருக்கு என்பதுதான் தாரகமந்திரம். வருமானத்தை பெருக்குவது என்பது மிகவும் திட்டமிட்டு அதிக உழைப்பை கொடுத்தால் மட்டுமே சாத்தியம். ஆனால் சிக்கனம் என்பது சற்று முயற்சி செய்தாலே போதும்.

மேலே நான் சொன்ன சில சிக்கன நடவடிக்கைகளில் முக்கியமாக வீணாவதை தவிர்க்கும் நடவடிக்கைகளில் ஏற்கனவே இறங்கியவர்கள் அப்போதும் பற்றாக்குறை என்றால் வருமானத்தை அதிகப்படுத்தும் நடவடிக்கைகளில்தான் இறங்க வேண்டும்.

அனைவருக்கும் புத்தாண்டு வாழ்த்துக்கள்.

பின் குறிப்பு: இதில் அரசியல் வியாதிகளைப்பற்றி அதிகம் சொல்லவில்லையே என்று தானே நினைக்கிறீர்கள். அவர்கள் செய்வது அவ்வளவும் அக்கப்போர்தான். அவர்கள் செலவழிப்பதில் 95 சதவீதம் தெண்டம்தான். அப்புறம் எதைச் சொல்ல...எதை விட...