திருவாரூர் தியாகராஜசுவாமி ஆலயத்தில் சுகி.சிவம்
இந்த பதிவில் சாதாரண புலம்பல்கள்தான் அதிகம் இருக்கும். சாரி பார் த டிஸ்டபன்ஸ்.
கல்கி பத்திரிகைக்கு 12 ஆண்டுகளாக சிறுகதைப்போட்டிக்கு கதைகள அனுப்பி வருகிறேன். அதில் என்னுடைய ஒருசில வாசகர்கடிதங்கள் பிரசுரமானதோடு சரி. கல்கியில் 2011ஆம் ஆண்டு தீபாவளி தமாக்கா என்று தலைப்பிட்டு பல்சுவை போட்டிகளை நடத்தினார்கள்.
போட்டி பற்றிய அறிவிப்புகளப் படித்ததும் முதலில் மலைப்பாகத்தான் இருந்தது. பிறகு கம்ப்யூட்டர் பரிசு, சைக்கிள் பரிசு ஆகிய இரண்டில் மட்டும் கலந்து கொள்வது என்று முடிவு செய்து அதற்கான தயாரிப்பில் இறங்கினேன். கம்ப்யூட்டருக்கான பரிசுப்போட்டிதான் சற்று சவாலாக இருந்தது. அதில் விமர்சனம், கருத்துக்கள பவர்பாயிண்ட் பிரசன்டேஷனாக கேட்டிருந்தார்கள். எனக்கு அது வரை பவர்பாயிண்ட் பற்றி எதுவுமே தெரியாது.
அதைப்பற்றி அறிந்து கொள்வதில் கவனம் செலுத்தியதால் அதற்கான படைப்புகளில் கவனம் செலுத்த இயலவில்லை. தனியாக ஜாப் டைப்பிங் சென்டர் வைத்திருப்பதால் அந்த வேலைப்பளு, ஒரு நாளைக்கு மின்சாரம் இருக்கும் 18 மணி நேரத்தில் தூக்கம், சாப்பாடு, குளியல், கோயிலில் சாமி தரிசனம், அலுவலகப்பணி என்று போனது போக மீதம் உள்ள நேரத்தில் அவசரமாக தயார் செய்து அனுப்பிய படைப்புக்களில் எங்கள் தெருவில் உள்ள கோயில் பற்றிய எனது அனுபவத்தை மிகவும் சிம்பிளாக உள்ளது உள்ளபடி எழுதியது எனக்கு சைக்கிள் பரிசை வாங்கித்தந்துள்ளது.
அந்த சைக்கிள் பரிசு கிடைத்த விவரம் தெரிந்ததும் புது சைக்கிளை ஒரு நாள், பழைய சைக்கிள் ஒரு நாள் என்று மாற்றி மாற்றி ஓட்ட வேண்டும் என்று நினைத்தேன். அந்த நேரம் சரியில்லை என்று நினைக்கிறேன். என்னுடைய காலாக எனக்கு உழைத்த சைக்கிளின் (அந்த சைக்கிளின் பிறந்த தேதி: 08.09.1995) கைப்பிடி துருப்பிடித்து முறிந்து விட்டது.
அந்த கட்டுரை 22.01.2012 தேதியிட்ட கல்கியில் பிரசுரம் ஆகியுள்ளது. எங்கள் தெருவில் உள்ள பிள்ளையார் கோவிலின் மடப்பள்ளியை ஒருவர் ஆக்கிரமித்து இருந்ததால் திருப்பணி தடைபட்டிருந்தது. அந்த ஆக்கிரமிப்பு சட்ட விதிகளின்படி நகராட்சி அதிகாரிகளால் விரைவில் அகற்றப்பட்டு சீக்கிரத்தில் குடமுழுக்கு நடைபெற வேண்டும் என்பதே எங்கள் பிரார்த்தனை என்று கட்டுரையின் இறுதியில் குறிப்பிட்டிருந்தேன். அந்த கட்டுரை பிரசுரமான இதழ் கடைக்கு வந்த தேதி 14.1.2012 போகிப்பண்டிகை. ஆனால் 12.1.2012 விவேகானந்தர் பிறந்த நாள் அன்று ஆக்கிரமிப்பாளரே கடையை காலி செய்து கொண்டுவிட்டார்.
போகும்போது கோவில் பராமரிப்பு செலவைக் குறைக்க நினைத்தாரோ என்னவோ. சங்கடஹர சதுர்த்தி அன்று கோவிலில் விளக்கு எரியக்கூடாது என்ற நல்ல எண்ணத்தில் மீட்டர் போர்டில் ப்யூஸ் கேரியரைப் பிடுங்கி எடுத்துச் சென்றதுடன், மெயின் பாக்ஸ்ஐ சிதைத்து தொங்கவிட்டுவிட்டார்.
ஆனால் 10 நிமிடத்தில் வேறு ஒரு மாற்று ஏற்பாடு மூலம் ஆலயத்தில் மின் விளக்கை எரியச் செய்யும் வேலையை பிள்ளையார் என் மூலமாக நிறைவேற்றிக்கொண்டது போல் தெரிகிறது.
ஏற்கனவே 2009ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 6ஆம் தேதியும் சங்கடஹர சதுர்த்திதான். அன்றுதான் கோவில் மண்டபத்திற்கான பில்லர் போட இடம் போதவில்லை என்று காவல்நிலையத்தில் நாங்கள் புகார் செய்தோம். அப்போது காவல்துறை ஆய்வாளரின் அறிவுரையின் பேரில் ஆக்கிரமிப்பாளரே பாதி கடையை இடித்துக்கொண்டார்.
இப்போது 2012லும் ஒரு சங்கடஹர சதுர்த்தி நாள் அன்றே அவரது முழு ஆக்கிரமிப்பையும் அகற்றிக் கொண்டார். எல்லாம் பிள்ளையார் செயல் என்றே நம்புகிறோம்.
இந்த கட்டுரை வெளிவந்த கல்கி இதழின் அட்டைப்படத்தில் நண்பன் படத்தின் ஸ்டில் இடம்பெற்றிருந்தது. நான் 7ஆம் வகுப்பு படிக்கும்போது வெளியான ஜென்டில்மேன் படத்தைப் பார்த்ததுமே இயக்குனர் ஷங்கரை எனக்கு ரொம்பவும் பிடித்து விட்டது. அவர் ரீமேக்கிய நண்பன் படத்தின் கலர் ஃபுல் (ராமராஜன் கலர்?) ஸ்டில்லுடன் கல்கி இதழ் வெளிவந்தது மனதுக்கு கூடுதல் சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது என்று சொல்லலாம்.
நண்பன் படம் திருவாரூரில் இரண்டு தியேட்டர்களில் வெளியாகியுள்ளது. திருவாரூரில் ஒரு தியேட்டருக்கே சரியாக கூட்டம் வருவதில்லை. நண்பன் படத்தை வெளியிடுபவர்கள் ஒன்றில் மட்டும் வெளியிட்டிருக்கலாம். அப்படி செய்திருந்தால் கொள்ளைக்காரன் திருவாரூரில் ரிலீசாக வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கும். இந்த மூன்று நாட்கள் விடுமுறையின்போது ஒரு சிறிய பட்ஜெட் படம் (நண்பனுடன் ஒப்பிடும் போது சிறிய பட்ஜெட் என்று தாராளமாக சொல்லலாம்.) ஓரளவு வசூல் செய்யும் உரிமையை தடுத்துவிட்டார்கள் என்றே சொல்லலாம்.
சினிமாக்காரர்கள சிறிய பட்ஜெட் சினிமாக்கள காலி செய்துவிட்டு திருட்டு விசிடி, கேளிக்கை வரியால் அழிந்து கொண்டிருக்கிறது என்று கூப்பாடு போடுவதையும் வழக்கமாக கொண்டிருக்கிறார்கள். தைலம்மை தியேட்டர் வாசலில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் நண்பன் பட பிளக்ஸ் போர்டை பார்த்ததும் என் நினைவுகள் 20 ஆண்டுகள் பின்னோக்கி சென்றுவிட்டது.
அப்போதெல்லாம் பெரிய ஹீரோக்கள் நடித்தபடம் அல்லது பொங்கல், தீபாவளிக்கு ரிலீசாகும் படங்களுக்கு மட்டுமே துணி பேனர்கள் வரும். தியேட்டர் வாசலில் அதைப் பார்க்கும் போதே என்னால் ஆச்சர்யம் தாங்க முடியாது. உருவம் அப்படியே அசலாக போஸ்டரில் இருந்தாலும் துணி பேனரில் ரஜினி மாதிரியோ, மீனா மாதிரியோ இருக்கும் உருவத்தை பார்த்து இதை வரைய எவ்வளவு கஷ்டப்படுறாங்களா என்று நினைப்பேன். மேலும் திருச்சி ஏரியாவில் 10 தியேட்டரில் படம் ரிலீசாகிறதே. அத்தனை ஊருக்கும் பேனர் வரைஞ்சு அனுப்புறதுன்னா எத்தனை நாளைக்கு முன்னாலயே வரைய ஆரப்பாங்க என்றெல்லாம் என்னை நானே கேட்டுக்கொண்டதுண்டு. அந்த பேனர்களில் போஸ்டருடன் ஒட்டும் தியேட்டர்பெயர் கொண்ட ஸ்லிப்புகள ஒட்டி வைப்பார்கள். தீபாவளி, பொங்கல் சமயங்களில் 30 இன்ச் உயரம், 40 இன்ச் அகலத்தில் லித்தோ போஸ்டர்கள் திடீரென முளைக்கும்.
ஆனால் இப்போது ஒரே நாள் இரவில் 100 அல்லது 200 அடி நீளமுள்ள பிளக்ஸ் போர்டுகளக்கூட மெஷின்கள் அலட்சியமாக பிரிண்ட் செய்து தள்ளி விடுகின்றன. அதுதான் படத்தின் ஸ்டில்லுடனே தைலம்மையின் பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள் என்று பிளக்ஸ் போர்டு வைக்க முடிகிறது. டெக்னாலஜி வளர்ச்சி நல்ல விஷயம்தான். ஆனால் துணி பேனரில் வரைந்து கொண்டிருந்தவர்களில் எத்தனை பேர் கம்ப்யூட்டர் டிசைன் கற்றுக்கொண்டு வளர்ச்சியடைந்திருப்பார்கள்?
விவசாயம், ஓவியம் என்று பல துறைகளிலும் தொழில்நுட்பப் புரட்சி வந்து பலரை வாழ வைத்துக்கொண்டிருக்கிறது. உயர்த்தியும் விட்டிருக்கிறது. ஆனால் எவ்வளவு பேரை முகவரி இல்லாமல் ஆக்கியிருக்கும் என்று யாருக்கும் தெரியாது.
காலத்தின் வேகத்தில் பலர் காணாமல் போய்க்கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் வேகமான இந்த உலகத்தில் தடுக்கி விழுந்தவனை தூக்க ஒருவன் முயற்சித்தால் அவனையும் சேர்த்து சமாதியாக்கிவிட்டு ஓடத்தான் பின்னால் வருபவர்கள் முயற்சிக்கிறார்கள். அதையும் சமாளித்து கீழே விழுந்தவனையும் காப்பாற்றி, தானும் சேர்ந்து ஓடுவதற்கு நாம் முயற்சிக்க வேண்டும்.
திருவாரூரில் சில தொழில்அதிபர்கள் சேர்ந்து ஆன்மீகம் ஆனந்தம் என்ற குழுவாக செயல்பட்டு வருகிறார்கள். திருவாரூர் நகரிலும் அதனைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளிலும் சில கோயில்களில் வழிபாடு, சொற்பொழிவு நிகழ்ச்சி என்று பல காரியங்கள செய்து வருகிறார்கள். இந்த பொங்கலுடன் ஓராண்டு நிறைவு பெறும் நேரத்தில் இன்று 15.1.2012 அன்று திருவாரூர் தியாகராஜசுவாமி ஆலயத்தில் சுகி.சிவம் சொற்பொழிவுக்கு ஏற்பாடு செய்துள்ளனர்.
மாலை 6.01 என்று நேரம் குறிப்பிட்டிருக்கின்றனர். இந்த நிகழ்ச்சி குறித்து திருவாரூர் நகர் முழுவதும் பெரிய அளவில் விளம்பரம் செய்யப்பட்டுள்ளது.
போட்டி பற்றிய அறிவிப்புகளப் படித்ததும் முதலில் மலைப்பாகத்தான் இருந்தது. பிறகு கம்ப்யூட்டர் பரிசு, சைக்கிள் பரிசு ஆகிய இரண்டில் மட்டும் கலந்து கொள்வது என்று முடிவு செய்து அதற்கான தயாரிப்பில் இறங்கினேன். கம்ப்யூட்டருக்கான பரிசுப்போட்டிதான் சற்று சவாலாக இருந்தது. அதில் விமர்சனம், கருத்துக்கள பவர்பாயிண்ட் பிரசன்டேஷனாக கேட்டிருந்தார்கள். எனக்கு அது வரை பவர்பாயிண்ட் பற்றி எதுவுமே தெரியாது.
அதைப்பற்றி அறிந்து கொள்வதில் கவனம் செலுத்தியதால் அதற்கான படைப்புகளில் கவனம் செலுத்த இயலவில்லை. தனியாக ஜாப் டைப்பிங் சென்டர் வைத்திருப்பதால் அந்த வேலைப்பளு, ஒரு நாளைக்கு மின்சாரம் இருக்கும் 18 மணி நேரத்தில் தூக்கம், சாப்பாடு, குளியல், கோயிலில் சாமி தரிசனம், அலுவலகப்பணி என்று போனது போக மீதம் உள்ள நேரத்தில் அவசரமாக தயார் செய்து அனுப்பிய படைப்புக்களில் எங்கள் தெருவில் உள்ள கோயில் பற்றிய எனது அனுபவத்தை மிகவும் சிம்பிளாக உள்ளது உள்ளபடி எழுதியது எனக்கு சைக்கிள் பரிசை வாங்கித்தந்துள்ளது.
அந்த சைக்கிள் பரிசு கிடைத்த விவரம் தெரிந்ததும் புது சைக்கிளை ஒரு நாள், பழைய சைக்கிள் ஒரு நாள் என்று மாற்றி மாற்றி ஓட்ட வேண்டும் என்று நினைத்தேன். அந்த நேரம் சரியில்லை என்று நினைக்கிறேன். என்னுடைய காலாக எனக்கு உழைத்த சைக்கிளின் (அந்த சைக்கிளின் பிறந்த தேதி: 08.09.1995) கைப்பிடி துருப்பிடித்து முறிந்து விட்டது.
அந்த கட்டுரை 22.01.2012 தேதியிட்ட கல்கியில் பிரசுரம் ஆகியுள்ளது. எங்கள் தெருவில் உள்ள பிள்ளையார் கோவிலின் மடப்பள்ளியை ஒருவர் ஆக்கிரமித்து இருந்ததால் திருப்பணி தடைபட்டிருந்தது. அந்த ஆக்கிரமிப்பு சட்ட விதிகளின்படி நகராட்சி அதிகாரிகளால் விரைவில் அகற்றப்பட்டு சீக்கிரத்தில் குடமுழுக்கு நடைபெற வேண்டும் என்பதே எங்கள் பிரார்த்தனை என்று கட்டுரையின் இறுதியில் குறிப்பிட்டிருந்தேன். அந்த கட்டுரை பிரசுரமான இதழ் கடைக்கு வந்த தேதி 14.1.2012 போகிப்பண்டிகை. ஆனால் 12.1.2012 விவேகானந்தர் பிறந்த நாள் அன்று ஆக்கிரமிப்பாளரே கடையை காலி செய்து கொண்டுவிட்டார்.
போகும்போது கோவில் பராமரிப்பு செலவைக் குறைக்க நினைத்தாரோ என்னவோ. சங்கடஹர சதுர்த்தி அன்று கோவிலில் விளக்கு எரியக்கூடாது என்ற நல்ல எண்ணத்தில் மீட்டர் போர்டில் ப்யூஸ் கேரியரைப் பிடுங்கி எடுத்துச் சென்றதுடன், மெயின் பாக்ஸ்ஐ சிதைத்து தொங்கவிட்டுவிட்டார்.
ஆனால் 10 நிமிடத்தில் வேறு ஒரு மாற்று ஏற்பாடு மூலம் ஆலயத்தில் மின் விளக்கை எரியச் செய்யும் வேலையை பிள்ளையார் என் மூலமாக நிறைவேற்றிக்கொண்டது போல் தெரிகிறது.
ஏற்கனவே 2009ஆம் ஆண்டு அக்டோபர் 6ஆம் தேதியும் சங்கடஹர சதுர்த்திதான். அன்றுதான் கோவில் மண்டபத்திற்கான பில்லர் போட இடம் போதவில்லை என்று காவல்நிலையத்தில் நாங்கள் புகார் செய்தோம். அப்போது காவல்துறை ஆய்வாளரின் அறிவுரையின் பேரில் ஆக்கிரமிப்பாளரே பாதி கடையை இடித்துக்கொண்டார்.
இப்போது 2012லும் ஒரு சங்கடஹர சதுர்த்தி நாள் அன்றே அவரது முழு ஆக்கிரமிப்பையும் அகற்றிக் கொண்டார். எல்லாம் பிள்ளையார் செயல் என்றே நம்புகிறோம்.
இந்த கட்டுரை வெளிவந்த கல்கி இதழின் அட்டைப்படத்தில் நண்பன் படத்தின் ஸ்டில் இடம்பெற்றிருந்தது. நான் 7ஆம் வகுப்பு படிக்கும்போது வெளியான ஜென்டில்மேன் படத்தைப் பார்த்ததுமே இயக்குனர் ஷங்கரை எனக்கு ரொம்பவும் பிடித்து விட்டது. அவர் ரீமேக்கிய நண்பன் படத்தின் கலர் ஃபுல் (ராமராஜன் கலர்?) ஸ்டில்லுடன் கல்கி இதழ் வெளிவந்தது மனதுக்கு கூடுதல் சந்தோஷத்தைக் கொடுத்தது என்று சொல்லலாம்.
நண்பன் படம் திருவாரூரில் இரண்டு தியேட்டர்களில் வெளியாகியுள்ளது. திருவாரூரில் ஒரு தியேட்டருக்கே சரியாக கூட்டம் வருவதில்லை. நண்பன் படத்தை வெளியிடுபவர்கள் ஒன்றில் மட்டும் வெளியிட்டிருக்கலாம். அப்படி செய்திருந்தால் கொள்ளைக்காரன் திருவாரூரில் ரிலீசாக வாய்ப்பு கிடைத்திருக்கும். இந்த மூன்று நாட்கள் விடுமுறையின்போது ஒரு சிறிய பட்ஜெட் படம் (நண்பனுடன் ஒப்பிடும் போது சிறிய பட்ஜெட் என்று தாராளமாக சொல்லலாம்.) ஓரளவு வசூல் செய்யும் உரிமையை தடுத்துவிட்டார்கள் என்றே சொல்லலாம்.
சினிமாக்காரர்கள சிறிய பட்ஜெட் சினிமாக்கள காலி செய்துவிட்டு திருட்டு விசிடி, கேளிக்கை வரியால் அழிந்து கொண்டிருக்கிறது என்று கூப்பாடு போடுவதையும் வழக்கமாக கொண்டிருக்கிறார்கள். தைலம்மை தியேட்டர் வாசலில் வைக்கப்பட்டிருக்கும் நண்பன் பட பிளக்ஸ் போர்டை பார்த்ததும் என் நினைவுகள் 20 ஆண்டுகள் பின்னோக்கி சென்றுவிட்டது.
ஆனால் இப்போது ஒரே நாள் இரவில் 100 அல்லது 200 அடி நீளமுள்ள பிளக்ஸ் போர்டுகளக்கூட மெஷின்கள் அலட்சியமாக பிரிண்ட் செய்து தள்ளி விடுகின்றன. அதுதான் படத்தின் ஸ்டில்லுடனே தைலம்மையின் பொங்கல் நல்வாழ்த்துக்கள் என்று பிளக்ஸ் போர்டு வைக்க முடிகிறது. டெக்னாலஜி வளர்ச்சி நல்ல விஷயம்தான். ஆனால் துணி பேனரில் வரைந்து கொண்டிருந்தவர்களில் எத்தனை பேர் கம்ப்யூட்டர் டிசைன் கற்றுக்கொண்டு வளர்ச்சியடைந்திருப்பார்கள்?
விவசாயம், ஓவியம் என்று பல துறைகளிலும் தொழில்நுட்பப் புரட்சி வந்து பலரை வாழ வைத்துக்கொண்டிருக்கிறது. உயர்த்தியும் விட்டிருக்கிறது. ஆனால் எவ்வளவு பேரை முகவரி இல்லாமல் ஆக்கியிருக்கும் என்று யாருக்கும் தெரியாது.
காலத்தின் வேகத்தில் பலர் காணாமல் போய்க்கொண்டிருக்கிறார்கள். ஆனால் வேகமான இந்த உலகத்தில் தடுக்கி விழுந்தவனை தூக்க ஒருவன் முயற்சித்தால் அவனையும் சேர்த்து சமாதியாக்கிவிட்டு ஓடத்தான் பின்னால் வருபவர்கள் முயற்சிக்கிறார்கள். அதையும் சமாளித்து கீழே விழுந்தவனையும் காப்பாற்றி, தானும் சேர்ந்து ஓடுவதற்கு நாம் முயற்சிக்க வேண்டும்.
மாலை 6.01 என்று நேரம் குறிப்பிட்டிருக்கின்றனர். இந்த நிகழ்ச்சி குறித்து திருவாரூர் நகர் முழுவதும் பெரிய அளவில் விளம்பரம் செய்யப்பட்டுள்ளது.
சைக்கிள் வென்றது அறிந்து மிக்க மகிழ்ச்சி. வாழ்த்துகளும் பாராட்டுகளும்!!!
பதிலளிநீக்குஇனிய பொங்கல் வாழ்த்துகள்!