Search This Blog

புதன், 9 டிசம்பர், 2009

ஹாய், நான் பாப்புக்குட்டி ஃப்ரம் டுபாக்கூர் ஸ்கூல்



இருவத்தஞ்சு வயசு ஆகுற வரைக்கும் செல்போன்ல எனக்கு கால் பண்ணக் கூடத் தெரியாது...'அப்ப அரை, முக்கால், முழுசு எல்லாம் தெரியுமா' ன்னு அங்க என்னப்பா சவுண்டு?

இப்ப எல்லாம் பயபுள்ளைங்க பிறக்கும்போதே மொபைல் போன் ஆப்ரேட்டிங் சிஸ்டத்தை அப்டேட் செஞ்சுகிட்டு வருதுங்க...எனக்கு ஒரு குட்டிச் சாத்தான் அனுப்புன எஸ்.எம்.எஸ் ல எவ்வளவு அலப்பறைன்னு பாருங்களேன்.

ஹாய், என் பேரு பாப்புக்குட்டி...டுபாக்கூர் ஸ்கூல்ல எல்.கே.ஜி படிக்கிறேன்...என்னோட ரப்பர் வெச்ச பென்சில் தொலைஞ்சு போச்சு. அதோட விலை மூணு ரூபா.

உங்களை எனக்கு தெரியாது...ஆனா இந்த இந்த செய்தியை உங்களுக்கு ஃபார்வேர்ட் பண்ணினா எனக்கு வேல்டு பாங்க்லேர்ந்து அஞ்சு பைசா கிடைக்கும்.

நான் பாவம்.. உங்க  கண்ணு...செல்லம்...ஹார்ட்டு...கிட்னி...சட்னி...தயவுசெய்து இந்த செய்தியை பத்து டுபாக்கூர் ஆளுங்களுக்கு பார்வேர்ட் பண்ணிடுங்க...


படிச்சீங்கிளா? போற போக்குல நாம எல்லாம் அதுங்களோட வேகத்துல காணாமப் போயிடுவோம் போல தெரியுதா?

(திருப்பாச்சி படத்து ஸ்டில் எதுக்குன்னு யோசனையா?...மல்லிகா வயித்துக்குள்ள இருக்குற பிள்ளைகிட்ட மாமன் தொலை பேசுவாருல்ல... அதுக்குத்தேன்.)

கருத்துகள் இல்லை:

கருத்துரையிடுக